Als ik in Amsterdam ben, ga ik wel eens een enkele keer naar een snackbar. Die verleiding heb ik eigenlijk alleen als ik in Amsterdam ben, want de mogelijkheden in Frankrijk zijn wat dat betreft beperkt. Meestal ga ik dan naar mijn favoriete snackbar om een berenhap te halen. De eigenaresse is een van oorsprong buitenlandse vrouw. Waar ze precies vandaan komt, wist ik tot nu toe niet, maar hoewel ze goed Nederlands spreekt, is te horen, dat ze niet in Nederland geboren is. Het leuke van die vrouw is, dat ze altijd wel iets te vertellen heeft, en aangezien mijn honger naar verhalen minstens zo groot is, als die naar een snack is dit een uitgelezen gelegenheid. Ook deze keer, steekt ze meteen van wal:
Lekker weer hè mijnheer. Morgen ben ik vrij en dan ga ik lekker met vrienden varen. Die hebben een boot, en weet U wat ik nou zo lekker vind op het water? Dat je er bijna geen allochtoon tegen komt. Op het water voel ik me pas echt vrij. Heerlijk met mijn borsten bloot. Dat kan hier allemaal. Ik spreek wel eens allochtonen die daar moeite mee hebben. Dan zeg ik altijd maar. Als het een probleem voor je is, dan weet je toch wel de weg naar Schiphol te vinden. Dan ga je toch lekker terug naar je eigen land. Zo zeggen ze bijvoorbeeld dat ze geen alcohol drinken, maar wel stiekem hè. Nou, ik drink wel alcohol. Lekker toch! Ik woon hier nu 17 jaar en ben goed geïntegreerd hoor. Wat ik wel jammer vind, is dat ze al gauw denken, dat ik Turks of Marokkaans ben. Voor Nederlanders is bijna elke buitenlander een Marokkaan of Turk.
Omdat mijn berenhap koud dreigt te worden neem ik afscheid. Maar niet voordat ik gevraagd heb waar zij nou eigenlijk zelf vandaan komt. Ik kom uit Syrië, maar wel Armeens hoor. Het was een leuk gesprek mijnheer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten