19.12.23

 

WESTERTOREN

 

De klokken van de westertoren,

kunnen iedereen steeds weer bekoren

Men weet niet, dat het die toren is,

die ik nog steeds een beetje mis

Dichtbij heeft eens mijn wieg gestaan,

ik woonde er niet ver vandaan

Soms kan ik de klokken van de toren,

in mijn dromen nog steeds horen,

 

LEVEN IN TWEE WERELDEN

 

Zoals jullie misschien wel weten, heb ik de afgelopen jaren afwisselend in Nederland en Frankrijk gewoond. Het was telkens weer even wennen, om van het altijd drukke en bruisende Amsterdam naar een rustig dorp op het Franse platteland te verhuizen en andersom, Over het algemeen overheerste toch wel een gevoel van rijkdom om altijd uit twee totaal verschillende werelden te kunnen kiezen.


Nu ik weer voorgoed in mijn geboortestad Amsterdam ben teruggekeerd, kan ik me over veel dingen verwonderen die ik vroeger als vanzelfsprekend heb ervaren.

Er is ook wel het een en ander veranderd. Zo verbaas ik me telkens weer over de rijen toeristen die zich opstellen bij restaurants en stroopwafelwinkels die hun bekendheid over de hele wereld hebben gekregen door de social media zoals Tik Tok. Ook de lange rijen bij de verschillende musea verbazen mij wel een beetje, terwijl de stad zelf zoveel te bieden heeft. Soms zou ik al die toeristen weleens toe willen roepen: "Kijk toch eens wat meer om je heen en loop toch eens een stukje verder dan het Damrak en de Dam. Eigenlijk is Amsterdam één groot museum, muziekzaal en theater. Waar klinkt muziek mooier, dan in de passage onder het Rijksmuseum en waar vind je zoveel artiesten met verrassende acts op straat als hier in de stad.

Het mooie van alles is nog wel, dat het allemaal niks hoeft te kosten. Nou ja, hooguit af en toe een muntje, of als je erg onder de indruk bent een klein biljet in een hoed of pet. Wel doen hoor, want deze mensen brengen de stad tot leven!

 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten