ALDI
Soms doe ik
in Amsterdam wat boodschappen bij de Aldi. Ze hebben daar vaak artikelen die je
nergens anders kan krijgen. Dit keer was er tuingereedschap in de aanbieding.
Dat kwam goed van pas, want ik had een snoeischaar en een hark nodig.
Achter de
kassa zat een typisch Amsterdamse vrouw. Groot, ruim gevuld en hoog blond. Zo
eentje van het type: ''Ik heb een goed hart, maar je moet geen ruzie met me
krijgen."
Omdat ik nogal onhandig met de lange hark stond te schutteren en ze de streepjescode op de
steel moest scannen, zei ik maar: "Waar wilt u hem hebben?'' Dit had ik
beter niet kunnen zeggen!...
"Waar
wil je n‘m hebben?'', schalde het door de zaak en tegen de rij wachtenden, die
zich inmiddels achter me gevormd had: "Hoort U dat?" Hij zegt:
"Waar wil je n’m hebben?''
Langzaam
begon tot me door te dringen, dat de door mij goed bedoelde opmerking wel een
heel vreemde lading begon te krijgen. De rij wachtenden keek me wat besmuikt
aan en sommigen gniffelden een beetje.
Of het nog
niet genoeg was, vond de vrouw achter de kassa dat ook de rest van de zaak
deelgenoot moest worden van de door mij gemaakte opmerking. ''Gerard!,
Gerard!'', riep ze naar haar collega aan de andere kassa.
''Hoor je
wat die man zegt?" Hij zegt: "Waar wil je n’m hebben?''.
Omdat ik,
als alle belangstelling plotseling om mij gericht wordt, nog al eens wil
blozen, kon dat ook nu niet uit blijven.
''O kijk'',
zei de vrouw, ''Hij krijgt er een kleur van''.
''Dat
bewijst mijn onschuld'', zei ik toen maar.
'' Ja, dat
zal wel" zei ze. Ik wist niet hoe snel ik de winkel moest verlaten.
Voorlopig ga ik maar weer naar de Franse Aldi. Daar zal je zoiets niet zo snel overkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten