Amsterdam
dreigt zo langzamerhand ten onder te gaan aan de verjupping. Wijken waar vroeger bijna niemand wilde wonen komen steeds meer in trek. De Amsterdamse Pijp, wordt nu al
het Quartier Latin van de stad genoemd. In het begin had dit nog wel een
gunstig effect. Er kwamen leuke kleine winkeltjes, de OABP ( Ondernemers
Vereniging van Ambachtelijke Bedrijven in de Pijp) werd opgericht. Dat alles
gaf de wijk weer een beetje het levendige uiterlijk terug dat het ooit moet
hebben gehad. Maar die verjupping heeft ook een keerzijde. De wijk werd steeds
populairder en de huren gingen met sprongen omhoog. Woningen werden voor
ongekend hoge prijzen verkocht en de huiseigenaren roken geld.
Crisow von
Schulz die al bijna 30 jaar een werkplaats in deze wijk heeft werd onlangs
geconfronteerd met een huurverhoging van maar liefst 350% Het spreekt vanzelf,
dat dit nooit op te brengen is. Onder het motto “Geen boom de Pijp uit” maakte
Schulz allerlei voorwerpen van hout dat uitsluitend afkomstig was van bomen die
in de stad gekapt moesten worden. Zijn
werkplaats was een ontmoetingsplek voor
de buurt. Je kwam er voor een praatje, een kop koffie of om een pakje op te
halen. Schultz heeft zich ingezet voor de leefbaarheid van de buurt. Hij maakte
banken en bloembakken voor de naastgelegen school en hekwerken voor de
geveltuintjes. Dit alles moet nu verdwijnen. De buurt zal het bedrijfje missen
en dat hebben ze laten merken ook. De afgelopen week werd er een lawaai protest
actie gevoerd, waarbij veel buurtbewoners met spandoeken, pannendeksels en
muziek instrumenten aanwezig waren. Het zal wel niet helpen, want juridisch is
er niets tegen te doen. De actie van de buurt was in ieder geval hartverwarmend
en hopelijk stemt het tot nadenken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten